Ambient 23 (1-16)
Moby
2:26:00 2023
Moby
GUNTER VAN ASSCHE 5 januari 2023, 03:00
Wie al eens nuits blanches aan elkaar rijgt, krijgt er een verdienstelijk nieuwjaarsgeschenkje bij van Moby.
Ambient 23 is een taaie plaat voor de hectische werkdag,
maar in de daluren komen deze meditatieve soundscapes het best tot hun recht.
Je moet het Moby (57) wel nageven: nooit is hij voor één gat te vangen geweest. Jarenlang lijmde deze zelfverklaarde ‘Little Idiot’ rock, punk, disco, new wave en dance aan elkaar op de grootste zomerfestivals in Europa. Zijn doorbraakplaat Everything is Wrong moest het hebben van pompende discotheekriedels en neoklassiek, terwijl opvolger Animal Rights klauwde met rauwe gitaren.
Later zou het New Yorkse buitenbeentje zichzelf andermaal heruitvinden met de opgekalefaterde slavenblues en het monstersucces van Play . En twee jaar geleden herwerkte hij zijn bekendste songs nog met een symfonisch orkest voor het prestigieuze klassieke label Deutsche Grammophon.
De fans van het eerste uur zullen evenwel nooit vergeten dat Moby het liefst als een kwispelende hondje terugkeert naar zijn oude, onsterfelijke liefde voor ambient. De electronaut blijft ook na drie decennia trouw aan de quasi jaarlijkse traditie om een streepje meditatieve ambient de wereld in te sturen. Ambient 23 volgt met zestien composities in de sporen van zijn muzikale helden als Martyn Ware, Brian Eno, Jean-Michel Jarre en Will Sergeant. Dat levert twee en een half uur semi-geïmproviseerde, gewichtloze ambient op.
In het vinyltijdperk wisten we nooit helemaal zeker of een elpee van Philip Glass gewoon was blijven hangen. Hetzelfde geldt zo’n beetje bij deze ambientplaat: de tracks van Moby klinken even repetitief als minimalistisch. De geluiden weeft hij met antieke, zacht spinnende drummachines en stokoude analoge synths die steeds in het ijle lijken te drijven. De tracks zijn bedoeld als balsem voor het gemoed, zowel bij de maker als bij de luisteraar. Moby gaf onlangs zelf al aan dat deze
muziek hem hielp bij zijn anxiety , en drukte zijn hoop uit dat de stress-werende werkjes eenzelfde soelaas kunnen bieden aan de luisteraars.
Haast ondraaglijk traag slepen deze composities zich voort: overdag dreigen ze daardoor al eens strontvervelend te klinken, en irriteren de nevelige aanzetjes tot onthaasting. Maar ze schieten hun doel niet voorbij wanneer je na valavond bewust in een lagere versnelling probeert te schakelen.
Angst geeft al eens stof tot nachtdenken, en laat Ambient 23 nu nét een snelwerkend tegengif voor insomnie te zijn. De plaat staat bol van etherische wiegeliedjes en zweverige soundscapes die
speciaal aangelegd lijken om je te laten dommelen en dutten. En anders komen ze mogelijk wel tot hun recht bij meditatie, een boswandeling of ergens in de nabijheid van badschuim dan wel knisperend haardvuur. Slaap ze!