Pontacamiño - Santiago de Compostela ( Taxirit van 30 km )
Het is donderdag 4 juni. Na mijn verschrikkelijke dag gisteren ben ik moe in slaap gevallen en schiet ik nu om 8u50' wakker. Alhoewel de herbergier me zei dat het voor mij niet uitmaakte hoe laat ik zou vertrekken, weet ik dat iedereen hier om 9u uit de kamers moet zijn. Ze moeten deze wel terug klaarmaken voor een nieuwe dag met aankomende pelgrims. Ik haast me dus het bed uit. Ik voel me beter, maar nog wat flauwtjes, maar allee, het gaat. De herbergier biedt me een stevig ontbijt aan: te veel! Ik vraag er de helft van voor me in te pakken voor later op de dag. De ochtendzon doet me goed. Ik drink nog iets terwijl ik wacht op de taxi die mij om 11u komt ophalen om me naar Santiago de brengen.
Ik neem nog een foto van mijn vriendelijke herbergier die me gisteren zo lief geholpen heeft en bedank hem nogmaals uitvoerig. Hij wil echter geen gift aanvaarden.
Om 11u brengt de taxi me naar mijn hostel, zo'n 30 km verder ,in Santiago de Compostela.
De rit kost me 35 € ( via Booking.com: 80 €)
Ik mag direct naar de slaapzaal, alhoewel het inchecken pas om 15u is. Ik ben blij: nu kan ik op mijn gemak alles in orde brengen en mijn verslag maken. Ja, Jolien en Thomas, met jullie potlood...
Ik ga nog iets drinken in een lokale bar terwijl ik plannen maak voor mijn laatste dag in Santiago:
Eten
Souvenirs kopen: misschien een nieuwe T-shirt voor mij, wat typisch van hier, enfin ik zie wel!
De sfeer van de stad opsnuiven.
Nogmaals het huis van de Lage Landen bezoeken.
Uren en nummer van de bus naar het vliegveld ( 1€) bekijken.
Kleine rugzak , als handbagage , kopen.
Terug naar de kamer om alles in te pakken
Naar de misviering, met hopelijk deze keer, het slingerende wierookvat.
Een laatste keer genieten van de sfeer en muzikale omkadering.
En dan naar bed.
Weet je aan welke kan de Spanjaarden in de straten lopen: links, rechts of in het midden? Maakt niet uit, doch altijd aan de schaduwkant!
Ik passeer de pas aangekomen pelgrims op het plein voor de Kathedraal: er heerst rust, sereniteit, een soort van verslagenheid...alsof ik ze hoor denken: " Dit was het; het is voorbij; ik ga het missen.."
Ook dit maal staat de doedelzakspeler er weer. De klanken schallen door de stad, als een overwinningskreet.
Om 19u30 begint de misviering. Ik ben net op tijd.
Waar vorige week zo'n heisa gemaakt werd rond filmen en foto's nemen, is er vandaag geen enkel verbod. Iedereen filmt er op los.
Nadien, op het plein, geniet ik, samen met velen, van dit prachtig muzikaal tafereel!
Santiago de Compostela, je hebt een plaats in mijn hart veroverd!
Comments