La Font de La Figuera - Almasa (30,3 km)
Vorige nacht goed geslapen, doch tweemaal wakker gekomen van de koude. Er was geen verwarming in de auberge. De wekker om 6 uur gezet. Om 6:30 verlaat ik Font de la Figuera richting Almansa zo'n 25 km verder. De eerste kilometers gaan de hoogte in en de wind blaast fel.
Ik hoor iemand achter mij stappen: toch geen pelgrim? Een man passeert mij met z'n twee honden op een ochtendwandeling. Ik voel me een slak. De honden hebben vier poten, mijn rugzak niet.
In de WhatsApp sprak Els over een ezel of paard. Sommige Camino's kan men met een ezel doen, al is de vraag of dit niet moeilijker is dan een rugzak dragen. Dit doet me denken aan ons koningspaar dat de Camino over een periode van 8 jaar stapt samen met een tiental bodyguards (ezels). De volledige weg is gevuld door mezelf en mijn schaduw.
Al drie dagen huppelen konijntjes rond over de weg ze lopen vliegensvlug over de baan. Ik was bijna gestruikeld over een konijn. Vallen op mijn knieën met een zware rugzak, dit kan ik best missen. Dat Spanjaarden Luidruchtig te zijn, dat wist ik al, maar dat ze ook de natuur opzochten in verlaten velden voor de stilte en... Dat wist ik niet.
De weg is eindeloos. De bossen worden vervangen door open gestrekte velden. Fruitbomen worden vervangen door windmolens. In dit uitgestrekte landschap duikt plots in volle snelheid de TGV op. Ik kom hem enkele malen tegen op deze wandeling. De kleurenpracht van de velden blijft fascinerend, maar de tegenwind maakt het echt lastig.
Ik ga voorbij een boerderij met schapen. Dieren in het landschap zijn bijna niet aanwezig. Ik vervolg me weg en kom een boer met een zeer grote hoeveelheid schapen tegen.
Dit doet me terugdenken aan Roos, een gepensioneerde collega die schapenhoeder wou worden, hoe zou het nog met haar zijn? Na haar pensionering heb ik niets meer van haar gehoord. Na vele lange open wegen en variërende landschappen komt Almansa in het zicht.
Het Arabisch gerestaureerde kasteel op de berggrand is een richtpunt.
Ik ben bijna 8 uur onderweg en kom ik aan in Almansa met 30,30 km op de teller. Tweemaal mislopen door een foutieve wegaanduiding.
Nu nog een slaapplaats vinden voor de nacht misschien in het klooster. Gelukkig is er nog een 2 persoonskamer vrij. Hopelijk heb ik de kamer voor mij alleen vannacht. De was hangt te drogen in mijn kamer. Ik hoop dat het morgen droog is.
In de stad is geen restaurant voor 20-21u open, dus maar een koffie en koek in een bar benuttigd.
In een Mercadonna kan ik mijn proviand voor de volgende dag inslaan.
Mijn blaren aan mijn voeten verzorg ik nog voor ik ga slapen. Morgen zien we weer verder.
Comments