Dit is de beschrijving van een uitgestippelde route. De feitelijke door mezelf bewandelde route kan je terugvinden in de blog.
Bij het verlaten van Escalona door de boog van San Miguel, komt de pelgrim twee borden van de Camino tegen. De een wijst naar rechts en de ander naar links. Het is niet zo dat het slecht is, wat er gebeurt, is dat de ene behoort tot de Camino de Levante en de andere tot de Camino del Sureste, die, zelfs als ze in de meeste secties langs de route samenvallen, stipt verschillen in de route . Onze weg is in dit geval die aan de rechterkant, aangezien de route waar we mee te maken hebben de Levante is.
Deze 24 km. dat we moeten reizen tot we de stad San Martín de Valdeiglesias in Madrid bereiken, zijn redelijk comfortabel. De weg gaat vanaf het begin van onze wandeling licht omhoog en alleen moeten we ongeveer 8 km een steile helling beklimmen. voordat we Almorox bereiken. Het gedeelte tussen deze stad en San Martín zou geen problemen moeten opleveren.
1. Escalona - Almorox - 8,0 km
Er staan geen gele pijlen bij de afrit van Escalona, aan het einde van de straat Molinos, steile afdaling naar de brug over de snelweg, dan zien we een kleine half ingestorte brug, die werd gebruikt om de Arroyo de La Perra over te steken » . We gaan zachtjes de helling van een heuvel op en komen bij een hek, waar we het pad rechts moeten kiezen. Opnieuw staan we voor een beklimming, deze keer iets sterker, en we beklimmen de heuvel. Vanaf hier is het pad vlak tot aan Almorox.
Deze stad was eigendom van de Marqués de Villena, die ook de titel van hertog van Almorox droeg. Het historische verleden heeft een elegante Plaza Mayor geërfd, een Rollo de Justicia in platereske stijl en een parochiekerk met een prachtige façade. Almorox heeft momenteel allerlei diensten voor pelgrims.
2. Almorox - San Martin de Valdeiglesias - 16,4 km
We laten Almorox achter ons via de hoofdweg naar Ávila; voorbij 500 meter. We vinden rechts van de weg een pad dat we kunnen gebruiken tot we bij de eerste urbanisatie komen. De wegen van de hele gemeente Almorox zijn omheind en het is onmogelijk om ze te gebruiken.
Na een reis van bijna 6 km vinden we het "Urbanización Parque El Romillo"; We lopen nog 6 km. op zoek naar de weg die van de stad Cadalso de los Vidrios naar de stad Pelayos de la Presa leidt. We volgen deze weg richting Pelayos. We liepen 1,5 km. en neem het pad dat we aan de linkerkant vinden. We vinden een tweede kruispunt, we kiezen het pad rechts (als referentiepunt kunnen we zien dat het tussen grote granietformaties door loopt). We vervolgen onze reis door La Dehesa del Canto El Guarro; na het maken van een bocht zien we de stad San Martín de Valdeiglesias, die we binnengaan via een onverharde weg die leidt naar de weg die naar Pelayos de la Presa leidt; We steken over en zien de hermitage van het Bloed.
*(Aandachtsvariant Camino del Sureste, bij de straat Santa Beatriz de Silva).
Verlaat Escalona via de Puerta de San Miguel, sla rechtsaf naar de Avenida Peñafiel en de Calle Los Molinos. De ringweg wordt doorkruist door een verhoogde brug (we moeten de gemeenteraad bedanken voor deze brug, aangezien ze Fomento erom hebben gevraagd, omdat de nieuwe weg de weg naar Santiago de Levante afsneed). U passeert naast een oude brug, nu bijna gesloopt, die de Arroyo Tordillos oversteekt, nadat u het Casa de la Perla in puin bent gepasseerd. Het pad klimt langzaam een heuvel op en als je bij een betonnen hek komt, neem je het pad naar rechts dat een steile helling opklimt. Gekroond wordt de heuvel 6 kilometer afgeplat om ongeveer 800 meter van Almorox te vertrekken.
ALMOROX
De route is gemarkeerd met sint-jakobsschelpkeramiek.
We hebben onderweg de laatste stad in Castilla-La Mancha bereikt. Almorox behoorde toe aan de markies van Villena en de hertog van Escalona. Het stadhuis heeft een prachtige hardstenen gevel die arcades vormt met vijf bogen. Op de Plaza Mayor, streng en harmonieus, staat een platereske rol uit 1566, een van de meest opvallende van de hele route.
De parochiekerk, gewijd aan San Cristóbal, pronkt met een prachtige renaissancegevel uit 1560.
U verlaat Almorox op de stoep aan de linkerkant van de N-403 straatweg, de pelgrim moet verder naar links, het pad volgen dat afdaalt, en dan bij de splitsing naar rechts, genaamd van Cadalso naar Almorox of senda del Cerro Cruz steekt de Tordillos-stroom over via een middeleeuwse brug. Ga na 1 kilometer onder de weg door naar Cenicientos, ga rechtdoor richting het noorden totdat je de Talavera-kloof bereikt, iets na de Granja Escuela. Sla rechtsaf, in oostelijke richting, langs een onverharde weg met weinig huizen, veel pijnbomen, wat akkerland met wijngaarden, maar vooral kreupelhout en dennenbossen.
Na 2,5 kilometer kom je bij een hek dat je na het verlaten moet sluiten, steek de N-403 over (er is nog een hek dat dicht moet zodat de koeien de weg niet oversteken). Neem kort daarna de noordelijke richting en steek de M-507 over, het ravijn gaat verder tot een oude, bijna verlaten weg nabij de Canto de las Tres Cruces, die u betreedt na het openen en verlaten van de poort gesloten. We gaan rechts langs die verharde weg, en na ongeveer 800 meter is er een openstaande poort, waarna je links een flink niveauverschil ziet, een oude firewall, waar je doorheen kunt afdalen. We gaan altijd verder met het hek links van ons, gemarkeerd met de pijlen die je al kent, enkele GR-paaltjes en gele linten. Steek de weg naar Pelayos over, verlaat een elektriciteitsstation aan uw linkerhand en volg dit pad. (Je moet op de hoogte zijn van de pijlen of de tapes). Bij de tweede splitsing neemt u het pad naar rechts, tussen grote granieten rotsen door. We lopen door de Dehesa del Canto El Guarro, in een bocht krijgen we het uitzicht op San Martín aangeboden.
SAN MARTÍN DE VALDEIGLESIAS
De route is gemarkeerd met sint-jakobsschelpkeramiek.
Over een onverharde weg bereik je de weg die naar Madrid gaat, steek deze over en je wordt begroet door de Hermitage van het Bloed, vervolg over de straat-camino de la Sangre, calle Lorenzo Santillán y Tenerías, om te eindigen bij de kerk van San Martín .
San Martín de Valdeiglesias was sinds de tijd van Alfonso VIII het hoofd van een regio waar het kloosterleven bloeide. De intrede in de geschiedenis begint in de 13e eeuw, toen een klein dorp werd gevormd rond een hermitage gewijd aan San Martín de Tours. Dit alles in overeenstemming met de belangen van het klooster van San Martín de Valdeiglesias de Pelayos de la Presa, dat de ware promotor en verenigende kracht was van de kolonisatie van alle monniken, waardoor het de titel van Villa kreeg, met jurisdictie en privileges .
Deze Castiliaanse gemeente behoort tegenwoordig tot de Autonome Gemeenschap Madrid en is verbonden met de evolutie van de rivier de Alberche.
Alberche rivier, Alberche rivier / in hoge toppen geboren, / oude rivier van Castilla / in de vlakte verloren.…
Koningen, heiligen en prelaten / overgestoken bruggen en doorwaadbare plaatsen / weg naar Valdeiglesias / pelgrims uit Guisando….
In het stadscentrum ligt het Coracera-kasteel, uit de 15e eeuw, dat toebehoorde aan Don Álvaro de Luna en later aan de hertogen van Infantado. U kunt ook de massa van de onvoltooide parochiekerk aanschouwen, het werk van Juan de Herrera, gewijd aan San Martín de Tours, uit de 16e eeuw.
Als je door de straten slentert, kom je opmerkelijke huizen tegen, zoals Las Dos Puertas en de Marqués, waar Santa Teresa de Jesús zou hebben verbleven.
Het had een hospitaal voor pelgrims.
Je passeert bijna op je tenen door de Gemeenschap van Madrid, amper 15 kilometer, en daar zullen de dennen deze route bezaaien met schaduwen en harsparfum. De geschiedenis vertegenwoordigd door het bijzondere kasteel van Álvaro de Luna, het huis van Santa Teresa, de kerk van San Martín de Tours, de hermitage van La Sangre en bijna op zijn termijn, de stieren van Guisando, tonen het belang van deze enclave. San Martín de Valdeiglesias vormt, net als de andere steden die worden doorkruist, een omgeving waar verschillende culturen zijn gevestigd en als je dicht bij Pelayos de la Presa kunt komen, zul je dit kleine wonder niet vergeten.
Comments