Dit is de beschrijving van een uitgestippelde route. De feitelijke door mezelf bewandelde route kan je terugvinden in de blog.
Deze etappe van slechts 17 km. Het veronderstelt een belangrijke verandering in onze pelgrimstocht. We hebben de uitgestrektheid van La Mancha achter ons gelaten om Madrid binnen te gaan, waar de metgezellen van onze stappen de dennen en hun harsparfum zullen zijn. Het is 15 kilometer. alleen degenen die deel uitmaken van de Jacobijnse route van Levante terwijl deze door de Autonome Gemeenschap Madrid loopt, maar ze zijn 15 km. vol schoonheid en geschiedenis.
1. San Martin de Valdeiglesias - Cebreros - 17,0 km
In dit stadium valt onze intrede in een plaats samen met de intrede in een nieuwe autonome gemeenschap: Madrid.
We bereiken het stedelijke centrum van San Martín via de Calle de La Sangre. Het belangrijke historische verleden wordt weerspiegeld in de monumenten, die we zeker moeten bezoeken. Op het vlak van diensten is San Martín perfect uitgerust om aan de behoeften van pelgrims te voldoen.
We verlaten deze stad in Madrid via de rijksweg naar Ávila, later steken we de N-403 over richting Cebreros. Ongeveer 100 meter. de ingang van het pad naar de Molino de Cantarranas verschijnt. We rijden rechtdoor (rechts hebben we de weg naar Cebreros). Tussen dennenbossen, steeneiken en taxusbomen lopen we zachtjes omhoog. We steken de Garganta de la Yedra over via een middeleeuwse brug, de Puente de la Casilla. 300 meter. het pad gaat naar rechts (van voren zien we Cebreros). We lopen 1 km verder. meer en we zien de Yusta-brug en de Valsordo-brug. We zoeken het pad van El Tiemblo (we passeren voor de hermitage van de Maagd van Valsordo). We rijden ongeveer 2 km door. meer ongeveer en we vinden een kruispunt; We kiezen degene aan de rechterkant. We vervolgen onze wandeling en op ongeveer 800 meter. we zien een helling die we moeten redden; We steken de provinciale weg over en zien ons geconfronteerd met "Toledo straat": we zijn in Cebreros.
In deze populatie van Avila kunnen we uitrusten en onze rugzak vullen.
Midden in dennenbossen, aan de voet van de berg Guisando, ligt het klooster van Guisando, gesticht door Enrique IV in 1464. Daarin werd Isabel La Católica uitgeroepen tot erfgenaam van de troon van Castilië. Het huidige gebouw is uit de 16e eeuw. De Guisando Bulls hebben nu beperkt bezoek; daarom is uw bezoek optioneel en op afspraak online. Pelgrims die de Toros de Guisando niet willen bezoeken, kunnen San Martín de Valdeiglesias direct verlaten op de N-403 en, zodra ze de gemeentegrens zijn gepasseerd, de AV-502 naar Cebreros aan de rechterkant verlaten, en de AV-502 naar links -511, ga iets verder naar rechts door de Cañada Real Leonesa, een onverharde weg die ons dichter bij de Molino de Cantarranas brengt
Ga rechtdoor over het pad – Cañada Real Leonesa, ook gemarkeerd als GR. Het gaat langzaam omhoog langs de hoogspanningstorens die straks rechts komen. Pijnbomen, kreupelhout, taxusbomen en steeneiken begeleiden het pad. Aan de linkerkant, La Atalaya van 810 m. hoogte. U passeert de Majadal del Sordo en na ongeveer 2 km passeert u de Garganta de la Yedra over de Casilla-brug, een middeleeuwse brug die nu gerestaureerd is.
Na 300 m draait het pad naar rechts op een iets smallere onverharde weg, die samenvalt met de Cañada Oriental. Als u stopt om het landschap te aanschouwen, ziet u voor u de stad Cebreros en de heuvels en bergen van La Paramera. Na 1 km is de Puente de la Yusta en de Valsordo-brug: Romeins met drie ogen, met al zijn kasseien en een uitgesproken oneffenheid over de rivier de Alberche. Op ongeveer 20 m. er is een bron. La Cañada verschijnt aan de linkerkant en het pad gaat naar rechts, langs de Hermitage van de Virgen de Valsordo.
CEBREROS
Na ongeveer 2 kilometer en aan de voet van Cebreros is er een splitsing, het pad naar rechts wordt gekozen, smaller en met overblijfselen van een Romeinse weg; Na 800 meter zie je rechts op een heuveltje een grote schandpaal, Romeins volgens de lokale bevolking. Ga de helling op en steek de provinciale weg over; Aan de voorkant, Toledo-straat en, een stap verder, de huidige kerk van Santiago, het werk van de meester-steenhouwer Pedro de Tolosa.
Het behoort tot de regio Valle del Alberche en Tierra de Pinares.
De Oude Kerk, die ook aan Santiago was gewijd, werd op de oude uitkijktoren gebouwd en is nu een museum.
Het parochiehuis was het oude pelgrimshospitaal en de sint-jakobsschelp staat op zijn schild.
Carnavals zijn beroemd, een van de oudste en meest populaire in Spanje. De bedevaart naar de hermitage van de Virgen de Valsordo, patroonheilige van de stad, is ook belangrijk.
Comments