Dit is de beschrijving van een uitgestippelde route. De feitelijke door mezelf bewandelde route kan je terugvinden in de blog.
Deze etappe is niet erg lang en biedt geen speciale moeilijkheden. We verlaten Granja de Moreruela nadat we hebben genoten van zijn buitengewone klooster en we beginnen onze reis tot we Foramontanos de Tábara vinden, een stad met als bijzonderheid de merkwaardige wijnmakerijen.
Als we het verlaten, loopt onze wandeling door bossen met prachtige eiken, die ons naar de stad Tábara leiden; Hieruit is het eerste dat te zien is de prachtige toren van de parochiekerk.
1. Granja de Moreruela - Faramontanos de Tábara - 18,5 km
In Granja de Moreruela staat net achter de tempel een paal die de ZW-richting aangeeft door middel van een gele pijl. We vervolgen onze weg over een onverharde weg en na 1,5 kilometer slaan we rechtsaf en rijden nog 3,5 kilometer verder. Op dit punt slaan we weer rechtsaf en, nadat we een steile en korte helling zijn afgedaald, komen we uit op de weg en vervolgen we deze weg naar Puente Quintos, met de bedoeling de Esla over te steken. Vanaf hier nemen we het licht stenige pad naar links, dat parallel aan de rivier loopt. We gaan daarheen, waar we enkele formidabele rotsen zullen vinden die ons verhinderen te passeren. Een paar meter van deze plek vinden we een verlaten castro, waar we rechtsaf slaan tot we verschillende splitsingen in de wegen vinden, die ons dichter bij de boerderij van Val de La Rosa brengen.
In deze stad kunnen we uitrusten en essentiële producten kopen in hun winkel en bakkerij.
2. Faramotanos de Tábara - Tábara - 7,5 km
We verlaten Foramontanos, op zoek naar de Campo de Los Deportes en nemen de weg naar Tábara, een gele pijl rechts is de aanduiding van het pad, dat we steeds rechtdoor vervolgen. Even verder slaan we linksaf en steken een prachtig eikenbos over, dat ons doet denken aan de Keltische druïdische wereld, en even later zien we aan de horizon de mooie toren van de tempel van Tábara. Deze prachtige stad biedt alle diensten die we nodig hebben om het lichaam te laten rusten, maar omdat het het thuisland van León Felipe is, vinden we ook de belangrijke rust van de geest.
Na de herovering van deze landen door de Castiliaanse vorsten, werd de stad Tábara eigendom van de Orde van de Tempeliers. We kunnen de stad niet verlaten zonder de prachtige kerk van Santa María te zien.
Verlaat Granja de Moreruela in westelijke richting, loop anderhalve kilometer langs de Camino de la Fuente en sla dan rechtsaf richting het noordwesten langs de Camino de la Aceña. Op een gegeven moment vind je drie paden die naar rechts gaan, de jouwe is altijd rechtdoor en na ongeveer 3,5 kilometer haaks rechtsaf, een mooi pad naar beneden tot je op de weg ter hoogte van Puente komt Quintos over de rivier de Esla. Zodra je de brug oversteekt, buigt het pad naar links: het is een stenig pad. Als het regent of de tegels nat zijn, wees dan heel voorzichtig, want uitglijden kan gevaarlijk zijn. Het is belangrijk om goede schoenen en een staf of stok te dragen. Volg het pad en let op de pijlen. Wanneer je de rotsen bereikt, klimt het pad naar rechts tot aan de dijk. Je pad zal breed en ook lang zijn, probeer jezelf af te leiden met het landschap en niet na te denken over wat er ontbreekt, want je kunt flauwvallen. Het laatste stuk is bos en het lijkt erop dat je het nooit zult bereiken
FARAMONTANOS DE TÁBARA
De kerk is gewijd aan San Martín: het hoofdaltaarstuk in barokstijl is interessant.
Ga naar het sportveld, steek de weg over die naar Tábara gaat en volg het pad dat 2 kilometer naar het westen gaat, sla linksaf en ga ongeveer 300 meter later naar het zuiden en keer op dit punt terug om rechtsaf te slaan.
Als je bij enkele hoogspanningspalen komt, verlaat je het brede pad en ga je rechtdoor, richting de Arroyo del Rincón: de toren van de kerk van Tábara is het eerste wat je ziet.
TÁBARA
Het wordt ingevoerd via de Asunción Traverse.
Tábara is het thuisland van León Felipe en zijn verzen zijn bij ons. De villa was het domein van de Tempeliers. De kerk van Santa María werd ingewijd in 1132, de datum waarop de toren en de zijmuren overeenkomen, gebouwd op de plaats die werd ingenomen door het primitieve Mozarabische klooster van San Froilán uit de 9e eeuw. Uit die tijd is een miniatuurcodex bewaard gebleven met commentaar op de Apocalyps. Als de kerk open is kun je een deel van deze wonderen (reproducties) zien. Het interieur en de apsis werden herbouwd in de 18e eeuw. De stad is klein en nodigt uit tot rust.
