Planning Camino 38 : San Cristovo de Cea - Castro- Dozón (21,4 km)

Dit is de beschrijving van een uitgestippelde route. De feitelijke door mezelf bewandelde route kan je terugvinden in de blog.

In dit stadium kunnen we naar Castro Dozón gaan via het Oseira-klooster, dat we aanbevelen en beschrijven, aangezien het de moeite waard is, zelfs als er een omweg voor nodig is. En de andere mogelijkheid is om door Piñor heen te snijden. Beide opties zijn bewegwijzerd.

Kort na het verlaten van Cea vinden we een merkwaardige herinnering aan die mooie stad, die bestaat uit een monument voor de vrouw die brood kneedt in haar houtoven.

Nadat we de stad Pieles zijn gepasseerd, rijden we Oseira binnen. Naast het zien van het klooster kunnen we van de gelegenheid gebruik maken om uit te rusten en basisproducten in te slaan.

Van hier naar Castro Dozón, zoals gebruikelijk in Galicië, zullen we door tal van dorpen komen die zo typisch zijn voor het gebied

1. San Cristovo de Cea - Pieles - 7,2 km

We lieten Cea lopen richting het voetbalveld. Tijdens deze tour kunnen we de straten van de stad bewonderen, bestaande uit zeer solide stenen huizen. Het pad, dat rechts uitkomt omdat het linker pad door Piñor loopt, leidt ons in een adem naar de plaats Silvaboa. Vanaf hier vinden we een pad waarlangs we zullen stijgen en dan, in een zachte afdaling, naar beneden gaan naar de stad Pieles.

2. Pieles - Oseira-klooster - 3,3 km

Bij de uitgang van Pieles, aan de rechterkant, zien we een wasplaats en een goede fontein. Verderop vinden we een kruispunt en we kiezen het pad naar rechts, dat ons over asfalt naar het stadje Oseira leidt.

Oseira of het Oseira-klooster, meer specifiek, werd in het jaar 1137 gesticht door vier monniken volgens de regels van Sint-Benedictus. We kunnen niet anders dan een bezoek brengen aan dit uitstekende kloostercomplex, dat nog steeds overeind staat, dankzij de vasthoudendheid van de cisterciënzer monniken, vastbesloten om het steeds weer opnieuw op te bouwen, in een worstelende strijd tegen de verderfelijke Galicische vochtigheid.

3. Klooster van Oseira - A Gouxa - 6,5 km

We vertrekken vanuit Oseira en beginnen een scherpe klim langs een pad. We dalen nu af langs een pad dat verschillende keren een smalle weg kruist, die we weer verlaten om een ​​stenig pad in te gaan, omgeven door stenen hekken, dat ons naar de rivier leidt. We beginnen weer aan een klim en over de weg komen we aan in het dorp Outeiro.

We verlaten het dorp via het pad rechts en beginnen aan een nieuwe klim door weilanden naar Gouxa.

Bij het binnenrijden van deze stad komen we tegelijkertijd een andere provincie binnen: Pontevedra.

4. A Gouxa - Castro- Dozón - 4,4 km

We vervolgen onze wandeling achter de A Gouxa bar. Opgelet want we kunnen het pad overstroomd vinden. We passeren Vidueiro, zonder naar binnen te gaan, en volgen een vlak pad, dicht bij de rijksweg. We steken de snelweg San Martín over en na ongeveer 2 kilometer komen we aan in de stad Castro Dozón.

Deze stad heeft allerlei diensten voor pelgrims en op cultureel gebied zou het onvergeeflijk zijn om niet te blijven om de kerk van Santa María te bezoeken, waarvan de hoofdingang een klein juweel is in de Galicische romaanse stijl.

Je verlaat Cea via de Plaza Mayor richting het Sportveld. Steek de weg over en vind de broodoven en het beeld van een vrouw die brood kneedt. Na 500 meter draait het pad naar rechts op een onverharde weg tussen dennen en eiken. Na ongeveer 3 kilometer, bij de splitsing, slaat u linksaf en volgt u een prachtig pad met indrukwekkende eikenbomen. Op dit tijdstip van de ochtend lijkt het licht op groen te staan. Je gaat het platteland in, steekt de heuvel bijna cross-country over en na 7 kilometer kom je op een verharde weg en een klein bevolkingscentrum: Silvaboa. Na 1,7 kilometer verharde weg bereik je Pieles: de bron en de wasplaats liggen aan de rechterkant. Op het kruispunt slaat u rechtsaf. De verharde weg leidt u naar de

MONASTERIO DE OSEIRA

Het klooster werd gesticht door vier monniken in het jaar 1137 onder het bewind van San Benito en met de bescherming van Alfonso VII. In het jaar 1141 arriveerden monniken uit Clairvaux, die voor het eerst in Galicië de cisterciënzer discipline oplegden. De voorgevel van de kerk dateert uit 1637, aangezien de primitieve romaanse gevel werd afgebroken om de beuken te vergroten. In het midden van de voorkant verschijnt de Maagd van de Assumptie.

Binnen in het klooster bevindt zich de Patio de los Caballeros, gewijd aan de schuilplaats van de ridders die de Camino de Santiago hebben gemaakt. De kapittelzaal dateert uit de 15e eeuw en bestaat uit kolommen met gedraaide schachten die in elkaar verstrengelen in de vorm van palmbomen wanneer ze het gewelf bereiken. De kerk is in Romaanse spitsboogstijl en werd voltooid in 1239. Een van de meest interessante delen is de kooromgang, met een stenen beeld van de Virgen de la Leche uit de 13e eeuw.

Het Oseira-klooster staat nog steeds omdat de cisterciënzermonniken het blijven herbouwen zodat het niet verloren gaat in de Galicische vochtigheid.

U verlaat Oseira links van het klooster, daar is een fontein waar u water kunt halen; Het heeft een pijl die naar rechts wijst. Het gaat omhoog, maar het uitzicht op het klooster is gedeeltelijk vanwege de vegetatie die je omringt: varens, dennen, xestas…. Als je bij een stapel stenen komt, neem je het pad naar links. U komt uit op een verharde weg en slaat na ongeveer 200 meter linksaf. Hij daalt af naar het vorige spoor en vermijdt een grote bocht en eindigt in Vilarello.

Na 13,3 kilometer verlaat u het pad en gaat u een pad in dat naar rechts leidt tussen stenen muren, brem (xesta), heide, gaspeldoorn (toxos). Na 500 meter kom je op een breder pad met stenen platen dat afdaalt naar de rivier de Arenteiro, die hier, nauwelijks geboren, een beekje is. Na ongeveer 200 meter steek je een bospad over: eiken en nog meer eiken omringen je. Het komt uit op een weggetje en gaat naar links, richting Carballeiriña. Bij het kruispunt slaat u linksaf richting Outeiro.Alvorens de stad binnen te gaan, buigt het pad naar rechts, tussen schaduwen van eiken en met een lange, zij het licht steile, klim. Op 19,08 kilometer steek je de beek “Rego de Amedi” over: dit stuk is begroeid met bloemen. Na ongeveer 20 kilometer komen we weer uit op asfalt, (we slaan linksaf) tot we bij A Gouxa komen , dat ook een typische kermisconstructie heeft.

Na 500 meter, ter hoogte van een schip, rechtsaf (dit pad staat vol met water); dan weer naar rechts. We zijn in Vidueiro waar een overdekte fontein en gootsteen is: een van de pilaren wordt gebruikt om de pijl te plaatsen. We komen voorbij afschuwelijke stallen met mooie koeien en bij het kruispunt (waar een windmolen staat) gaan we rechts, verder op een heel aangenaam pad met bezems en stiltes.

Het pad draait naar links en bij de volgende splitsing ook naar links. U kunt zich laten leiden door de telefoonrepeaters die er tegenover staan. Het komt uit op de ventweg, gaat verder en eindigt praktisch in op de oude weg

DOZÓN

Deze bergachtige gebieden van Dozón liggen in de uitlopers van de Sierras de O Faro en O Testeiro, waardoor het grondgebied zeer ruig is, voornamelijk in de oostelijke en zuidelijke sector, waar het de 1000 meter hoogte nadert in Pena de Francia. De kerk van Santa María behoudt de belangrijkste romaanse deuropening. 4 kilometer verderop, als je wilt afwijken, is de parel van Galicisch Romaans: de kerk van wat het klooster van San Pedro de Vilanova de Dozón was, werd gesticht door Doña Guntroda Suárez, die ook de eerste abdis was van het nonnenklooster onderworpen aan de regel van Sint-Benedictus.

Als je bij het hostel wilt komen, moet je nog 200 meter over de weg stappen.