Dit is de beschrijving van een uitgestippelde route. De feitelijke door mezelf bewandelde route kan je terugvinden in de blog.
U verlaat Puente Ulla naast de weg. Dit laatste deel van de Camino krijgt de mooie naam "Vereda del Ulla". Een belangrijke mijlpaal in dit laatste stuk is de beroemde Pico Sacro, een van de heilige bergen van de Galicische Gemeenschap, van waaruit de torens van de kathedraal van Compostela al te zien zijn.
In de laatste kilometers tot we Santiago de Compostela bereiken, wisselen we paden omzoomd met eucalyptus-, eiken- en pijnbomen af met stukken over goede wegen. We bevinden ons op ons pad met de fontein, de kapel en het hostel van Santiaguiño
De populaties die we zullen vinden totdat we Susana bereiken, hebben geen diensten. Daarom moeten we profiteren van ons verblijf in deze stad om fysiek en psychologisch uit te rusten. We moeten in gedachten houden dat wanneer we ons doel bijna bereiken, we niet alleen last hebben van lichamelijke vermoeidheid, maar dat het grootste probleem mentale vermoeidheid is, angst, die het verlangen opwekt om het einde te bereiken. Kop op, pelgrim alvast voor de Compostela!!.
1. Ponte Ulla - Rubial - 8,2 km
We verlaten Puente Ulla, houden de weg aan, richting ons eerste doel, Rubial. Er zijn 8 lange kilometers aangenaam wandelen, met hier en daar een heuveltje om je niet te vervelen.
Als we langs het voetbalveld van Lestedo komen, kunnen we aan onze rechterkant een 530 meter hoge berg onderscheiden die bekend staat als de "heilige berg" van Pico Sacro. De Pico Sacro is een fundamenteel onderdeel van de Jacobijnse traditie. Vanwege zijn onmiskenbare silhouet en zichtbaarheid heeft het een hoge symbolische waarde gezien de connectie met de apostel Santiago door de legende van de Calixtino Codex, en omdat het de eerste plaats is van waaruit de torens van de kathedraal van Santiago te zien zijn.
De pelgrim kan naar de top gaan om het prachtige panoramische uitzicht te zien dat deze berg biedt of naar het interpretatiecentrum gaan op slechts 400 meter van de Camino zelf, waar ze interactieve en thematische informatie over de Pico Sacro vinden.
Het bezoek aan het interpretatiecentrum kan worden geregeld door te bellen naar het gemeentehuis (981.51.30.61) http://www.boqueixon.com/pico-sacro/
Voordat we deze plaats bereiken, passeren we de dorpen Famelga, Francés, Onteiro, het Santiaguiño-hostel en naast het Lestedo-kruispunt.
Als we bij Rubial aankomen, kunnen we ervoor kiezen om het aan onze rechterhand te laten en onze weg te vervolgen, of naar binnen te gaan om even op adem te komen.
2.Rubial - Aldrei - 6.7 km
We laten Rubial achter ons en passeren “La Casa de Casal”. Zodra we de volgende kruising zien, kiezen we ervoor rechtdoor te rijden.
Altijd zeer alert op de gele pijlen, het spoor is vrij recht, daarom moeten we rechtdoor gaan.
Na bijna 9 kilometer vinden we een bord dat de stad Os Muiños dos Blegos aangeeft. Wij gaan rechtdoor. Na nog 1 kilometer te hebben gelopen, steken we via een onderdoorgang het spoor over. We komen aan bij de plaats genaamd A Picota en de Busacos-brug. We lopen. Nog 1,5 kilometer en we komen uit op de N-525; achter een zagerij vinden we de bevolking van Susana.
Het is de moeite waard om wat te drinken en onze rugzak te vullen in deze stad, want we zullen niets vinden tot we in Santiago aankomen.
We vervolgen onze weg langs het pad naar links richting Outeiro de Morrazos; dan naar rechts, bergopwaarts; We passeren de plaats Cañoteira de Marrazos en komen zo bij het plaatsje Aldrei.
3. Aldrei - Piñeiro - 2.2 km
Vanuit Aldrei steken we de spoorlijn over via een onderdoorgang en komen in de plaats genaamd Vixoi, we vinden een splitsing in de paden en we kiezen links, dan gaan we rechtdoor. Tussen bochten naar rechts en naar links bereiken we de rivier en de hermitage van Santa Lucía. We kwamen meteen aan in Piñeiro.
4. Piñeiro - Santiago de Compostela - 5,1 km
We gaan door de straten van Piñeiro en na een gezellige rondleiding komen we in het plaatsje Angrois. Godzijdank hebben we de Camino Real bereikt. We rijden Santiago de Compostela binnen.
Als we op de Romeinse weg stappen, kunnen we de torens van de kathedraal van Compostela zien. We dalen af naar de oevers van de rivier de Sar, waar de collegiale kerk van Santa María del Sar zich bevindt.
We gaan de zeer steile helling op die wordt gedeeld door de straten van Sar, Do Castro, Ouro en Do Patio de Madres. We steken de straat "Fuente de Santo Antonio" over en komen binnen via de Puerta de Mazarelos.
Zonder het te beseffen zijn we aangekomen op het prachtige Plaza de La Quintana. We gaan verder door de Plaza de Las Platerías, genietend van de beste Galicische barok tijdens deze tour en, rond de kathedraal, maken we onze entree op de Plaza del Obradoiro.
Het is opwindend om het doel in de palm van je hand te hebben. We danken God dat hij veilig en wel is aangekomen en we bereiden ons voor om onze gewenste Compostela te verkrijgen.
De weg van hier naar Santiago staat bekend als het pad van Ulla. U komt uit op de snelweg Boimorto-Muros. Na ongeveer 50 meter is er aan de linkerkant een stenen kruis, het draait bijna haaks naar rechts en passeert naast een groot huis waarin een prachtig kapiteel staat dat een wonder van Sint Nicolaas voorstelt, meegebracht uit de hermitage van Sint Juan de Cova. Je gaat een geplaveid pad op dat de "calzada" wordt genoemd. Links is een grote stenen muur die hoort bij de Vista Alegre pazo. Het gaat uit naar een andere weg en vervolgens naar de rijksweg.
Hier moet je heel voorzichtig zijn, want de oversteek is gevaarlijk, het verkeer is intens en de voertuigen gaan met hoge snelheid voorbij. De vierbaansweg heeft het verkeer op de N-525 niet geëlimineerd. Na ongeveer 500 meter buigt het pad naar links om weer op de weg uit te komen en deze over te steken.
Het pad zigzagt en komt na een lichte stijging naar rechts uit op een weggetje, eveneens naar rechts. We blijven stijgen, maar dit keer slaan we linksaf een onverharde weg in. Bij de volgende splitsing gaat u rechtdoor en ook bij de volgende splitsing, aangezien het pad rechts rechtstreeks naar Pico Sacro leidt.
Pico Sacro is een van de heilige bergen van Galicië. Het conische hoekpunt contrasteert met de golvende vormen van de Galicische bergen. De vloer is gemaakt van wit graniet en de top is het magnetische centrum waar alle krachten van dit scharnier rusten.
Een populair gezegde luidt als volgt: "Cando of pico sagro cobre of capelo, meniñas de Ulla cobride of mantelo". Vanaf de top wordt een uitgestrekt panorama van zo'n 400 kilometer in alle richtingen ontdekt en waargenomen: Santiago, A Ría de Arousa, de Ulla-vallei, A Estrada, Silleda, Lalín zijn op een heldere dag te zien tussen bossen en bergen. Op het gebied van de legende wordt gesproken over het kasteel van koningin Lupa en de weide waar de discipelen van de apostel het monster bevochten en de vechtstieren zalfden.
Na een lange tijd tussen pijnbomen, eucalyptusbomen en eiken te hebben gelopen, eindigt het pad op een geplaveid pad met klimplanten aan de zijkanten van het pad, dat je naar de kapel van Santiaguiño en de fontein brengt. Ze zeggen dat deze wijnstokken zijn verplaatst van Campa do Carballo, ook wel bekend als Campo de los Romeros. Na ongeveer 100 meter bereikt u
Lugar de Outeiro
Vilanova parochie.
In dezelfde parochie is er een receptie in Picón , alleen voor groepen, vooraf aanvragen bij het gemeentehuis (tel.: 981 814 612)
Langs deze paden kan de pelgrim het gevoel hebben dat ze worden geroepen, maar het zijn slechts gekreun van de zeer hoge en dunne eucalyptusbomen die in de wind zwaaien.
Na 6,5 kilometer komt hij uit op een verharde weg met wat verkeer, hij kruist een andere die naar links gaat richting Milleiros en Cachosenante. Verderop is het kruispunt van Castrelo en al snel bereik je Rubial. Het passeert het Landelijk Huis "Casa de Casal". Bij het volgende kruispunt gaat u rechtdoor tussen wijnranken door.
Na ongeveer 8,8 kilometer staat er een bord Os Muiños dos Balegos dos Mogos, het pad gaat rechtdoor. Na 1 kilometer gelopen te hebben, gaat u onder de spoorlijn door, komt u aan op de plaats van A Picota en langs een in goede staat verkerende weg naar de Busacos-brug over de Saramo-rivier, een kleine brug met een middeleeuws bouwwerk met reeds twee gelijke bogen in de plaats van A Gándara en nabij Deseiro de Abaixo. U loopt nog 1,5 kilometer en slaat af naar de N-525 en je komt aan in A Susana, met bars en diensten en de korenaren die aan de "mislukte" hangen.
Het pad gaat naar links, richting O Outeiro de Morrazos, dan naar rechts, met een kleine klim, langs de plaats van Cañoteira de Marrozos met een fontein en onder het pad door. De hekjes op het pad blijven je begeleiden in de richting van Aldrey , waar een stenen kruis en een fontein staan. Vanaf hier steekt u de spoorweg beneden over en gaat u de Vixoi-plaats binnen,Bij de splitsing draait het naar links en dan rechtdoor, speelt naar rechts en links, daalt af naar de rivier en komt aan bij de kluis van Santa Lucía: een voetbad doet de mars herleven, dan Piñeiro en onmiddellijk "a costiña do Demo " en zelfs de schaduw van de wijnranken biedt geen troost. Steek de rúa de San Cristovo over, rechtdoor, ernaast staat een hoogspanningstoren. U steekt een brug over het spoor over en het eindigt op de Camino Real de Angrois .
Een paar meter verder wacht het kruispunt van Angrois of Sar op u, u steekt de weg van Santiago naar Rodiño over en via een verhard en parallel pad daalt u af naar Santa María de Sar. Een goede fontein verfrist je. Vanaf hier hebben de torens van de kathedraal een prachtig uitzicht. De weg laat je op de weg ter hoogte van de collegiale kerk van Santa María la Mayor del Sar met zijn kolommen die naar het binnenste van de aarde hellen (alsof ze daar beneden wilden komen). Het werd gesticht door Munio Afonso in 1136, maar de voltooiing is te danken aan aartsbisschop Gelmírez. De Ponte de Sar is gepasseerd.
SANTIAGO
Je komt de stad van de Apostel binnen via Rúa do Sar, Cuesta de Castrón Douro, Patio de Madres, Porta de Mazarelos, Praza de Mazarelos, Fonte Seca, Rúa do Castro, Rúa de Xelmírez, Praza das Praterías, de kathedraal binnen, ofwel via de Platerías-deur of door de Heilige Deur in het Jubeljaar.
Stilte is nu synoniem met emotie. Door deze duizenden trappen over legendarische landen, vergeten door de passage van pelgrims, maar kloppend in elke steen, in elke fontein, in elk deel van het pad, de herinnering aan degenen die er ooit doorheen gingen.
Als de emotie bij aankomst in Santiago op de Camino Frances onbeschrijfelijk is, wat kan er dan worden gezegd over deze diepe emotie gevoed door stilte, hardheid en eenzaamheid?
Herru Santiago!
