Verslag donderdag 13 juni 2024

Castronuño - Villalazán ( 36.1 km)

Het is donderdag 13 juni 2024. Het is nog vroeg. De auberge ligt naast de TGV lijn, maar dit maakt minder lawaai en hinder dan sommige treinen in België.

Om 6u vertrek ik . Deze ochtend neem ik een andere weg dan de Camino route aangegeven, omdat ik aan het meer van Castronuño enkele mooie ochtend foto's wou nemen.

Ik stap via het kanaal de José richting Toro, of verder want in Toro is geen auberge. Een auberge of andere overnachting vinden blijft een probleem. Gisteren in Castronuño moest ik me aanmelden bij het informatiebureau, maar deze was tot 17 uur gesloten: siësta. Dan maar naar het gemeentehuis, maar ook deze was potdicht. In het informatieboekje staan twee telefoonnummers vermeld waar niemand opneemt. Gelukkig kan ik iemand op straat aanspreken, die een persoon opbelt. Deze vriendelijke meneer brengt me met de wagen

2 km verder bij de verantwoordelijke van de auberge . Het is voor mij moeilijk om altijd in deze onwetendheid de Camino te stappen. In Castronuño is geen supermarkt te bespeuren. Dus kan ik ook geen inkopen doen voor morgen tijdens de tocht.

Gisterenavond vond ik op mijn linker kleine teen alweer een vertrouwde blaar. Sinds ik mijn schoenen ingewreven heb met hars is er nog geen enkele regen gevallen, tenzij de druppels van het sproeisysteem van de boeren die het pad wat mee besproeien.

De zon is er vroeger bij vandaag, en dat maakt het leuk en aangenaam om te stappen.

Vorige week viel er af en toe wel wat te beleven; deze week ga ik van dorp tot dorp en loop door uitgestrekte velden. Er valt er niet veel te beleven, maar des te meer te genieten.

Ik wandel steeds door velden met prachtige vergezichten in hun heerlijk wandelweer. Lange tijd volg ik de rivier 'de Duero'.

De boeren hebben hier een bewateringssysteem opgezet om hun velden optimaal te besproeien. Naast koeien, geiten, ooievaars, roofvogels, kleine vogels, … zie ik vandaag mijn eerste slak ,maar ook m'n eerste levende slang. Het was even schrikken want het was meteen een grote van meer dan 1 meter lang.

 Ik maak een boog rond Toro omdat er geen auberge is en ga door naar het volgende dorp Villalazán. De laatste 5 km zijn zeer zwaar met 100% tegenwind en bergop.

In Villalazán is er één gesloten bar en één restaurant waar men tot 16 uur kan eten; nadien zijn het enkel tapas aan de bar. Ook hier weerom geen enkele winkel, apotheker of wat dan ook en alweer geen inkopen kunnen doen voor de tocht van morgen. Het blijft nog steeds een eenzame route. Zeker geen Camino de Levante voor Arnold Houben. Ieder interview zou zeer kort en inhoudelijk weinig voorstellen, tenzij je vlot Spaans spreekt.