Higueruela - Chinchilla (28,4km)
Vroeg in de ochtend om 5:30 uur loopt de wekker af. Ik verlaat rustig de auberge, want Jos blijft langer liggen. Een fietser gaat nu eenmaal sneller dan een wandelaar. Mijn eerste ontmoeting met Jos was grappig. Ik was in de auberge aangekomen, had de was gedaan en was een mogelijkheid aan het zoeken om de was te drogen te hangen, toen plots de deur van de auberge kamer open ging. Een man kwam binnen en vroeg 'Is this the auberge for pelgrims?'. Ik zei 'yes, but you must have a key. You can ask one in La Posada.' Waarop de man zei:' spreekt u Nederlands?'. Ik dacht even hoezo?. Nu ja met een t-shirt van de Hageland 101 kom je vermoedelijk niet uit het hoge Noorden of het verre zuiden. Ik antwoordde 'ja', waarop hij zei 'ik ben Jos en jij? '.'ik ben Johan'. Jos antwoordde 'De Roos?'. Ik was zeer verbaasd en dit was Jos blijkbaar opgevallen. Hij zei:'ik las je recensie in het gastenboek van de vorige auberge'. Ach zo.
De weg van vandaag is van Higueruela naar Chinchilla zo'n 27,1 km (zie verslag gisteren IVM afstanden). Ik start op dezelfde asfaltweg van gisteren. Dit is niet goed voor de voeten. Door het warme asfalt verhitten je schoenen en dit is nefast voor blaren. Zo vroeg in de ochtend is dit geen probleem. Het dorp slaapt nog behalve de haan die kraait.
De weg naar chinchilla is bijna één recht pad met een dorpje met de mooie naam
Hoya- Gonzalo er tussenin.
De asfaltweg verlaat ik na 1,5 km om het veld in te stappen. Op sommige plaatsen gaat het ferm naar beneden op dikke keien. Ik moet aan Jos denken. Dit moet niet gemakkelijk zijn met de fiets. Even later zie ik een groot monument met een kruis met vermelding 'Hoya Gonzalo a Santiago 1000 km'. Nog een hele weg af te leggen, denk ik. Maar ik ben tevreden met de reeds 140 km die er op zitten.
Ik passeer in de velden een klein schuilhuisje,'Chozo' genaamd, dat dienst moet doen voor de schaapherders. Wanneer het slecht weer is, worden deze ook dikwijls door pelgrims benut.
Vandaag is er nauwelijks of geen wind, dan snack je soms toch naar een beetje verfrissing. Bij één van de weinige bomen neem ik een rustpauze in het gras en geniet heerlijk van de stilte en de rust van de natuur.
De wijnvelden worden schaarser en schaarser. De velden kleuren prachtig bruin, rood, geel en groen. Ik stap door grote open vlaktes waar ik de bomen moet zoeken om wat te bekomen in de schaduw.
De weg blijft kronkelen door het landschap en plots deukt Chinchilla op.
In de rotsen zijn grote uitgehakte holen. Deze deden vroeger dienst als woning en als voorraadschuren.
Ik zoek de Hostel El Peñon op waar Anne een kamer voor me reserveerde.
Na een heerlijke maaltijd trek ik het dorpje in en vind alweer een gesloten kerk.
De oude stad ligt op een heuvel en ik waag me aan de klim. Dit is zeker de moeite waard!
Comments