Don Fadrique - Tembleque (31 km)
Gisteren avond in Villa de don Fadrique heb ik nog een kerkdienst bijgewoond. Er was behoorlijk wat volk: ik schat 30 man voor een woensdagavond en vele mensen met rollator.
Ik belde ook nog naar mijn kleindochter Morgana die, samen met haar achterneefje Bram vandaag 9 jaar geworden is. Wat gaat de tijd toch snel!
Om 4 uur loopt de wekker af, na een korte nachtrust. Beneden heeft de Juan, de eigenaar van Casa rural een ontbijt voor me klaargezet.
Hij raadde me af om zo vroeg te vertrekken. Er kan veel mislopen zo vroeg in de ochtend en in het donker. Ik kan hem geen ongelijk geven, maar ik kan in de namiddag de hitte niet meer trotseren . Daarom start in mijn Camino zo vroeg . 's Morgens vroeg vertrekken is leuk. Het is nog fris en rustig, maar bij een nachtwandeling mis ik de schoonheid van de natuur. Je krijgt er natuurlijk een prachtige zonsopgang bij. Daarenboven hoor je 's nachts geluiden die je overdag niet zou waarnemen.
Villacañas is een verloederde stad; eenmaal over de spoorweg is het aanblik mooier, maar met extreem veel leegstand aan winkels en huizen.
Er is gratis Kiné op straat .
En ik kom warempel de ochtendploeg van de wandelclub van Villacañas tegen.
De hitte van de zon maakt het hier vermoeiend voor mij. De vlaktes zijn oneindig uitgestrekt.
Ik voel niet veel van de wind die deze windmolens draaiende houden.
In de schaduw geniet ik van het fruit dat Juan voor mij achterliet deze morgen.
Maar de stilte en de schoonheid van de natuur is prachtig.
Windmolens op weg naar Tembleque wisselen af met de molens van Don Quijote. Vroeger was het nuttig voor waterwinning, nu voor elektriciteit. In Tembleque staan nog twee prachtige witte molens .
Ooit had ik een manager als Don Quijote: hij verklaarde zijn waanbeelden voor werkelijkheid en zijn dromen voor realiteit. Hij sprak over zaken die er nooit geweest waren. Het is moeilijk om met zo iemand samen te werken. Hij zei:" je bent zoals de knecht van Don Quijote: Sancho. Een beetje dom, maar realistisch.
Ik spotte een ooievaar in la villa de Don Fadrique, en ook een in Tembleque. Met een dergelijke hitte op zo'n hoogte kan er toch niet gebroed worden, of toch....pffff....?!
In Tembleque is er meer dan voldoende slaapgelegenheid voor pelgrims in de sporthall op een sportmatje. Dit is op zich geen probleem ware het dat de rust in de sporthal pas na 22 uur terugkeert, nadat alle sporters naar huis zijn. En ik begin mijn korte slaapmomenten te koesteren. Anne volgt alles uit bezorgdheid en interesse, maar het is ook noodzakelijk om veel telefoontjes, telkens weer in 'vertaal- Spaans' te slaan om slaapplaats te kunnen regelen. Hartelijk dank hiervoor. Gelukkig krijg ik ook tips van Pelgrim Jos, de fietser uit Limburg ,in verband met interessante slaapplaatsen.
Na een bad genomen te hebben, ga ik tembleque bezoeken. De kerk is gesloten. Hmm.. ja...alweer... Ik ga op zoek naar een supermarkt, om proviand voor morgen in te slaan en stuit alweer op gesloten winkels. Ze waren open tot 14 uur omwille van de aanstaande communiedagen. Gelukkig wou er nog een supermarkteigenaar de winkel voor mij opendoen zodat ik morgenmiddag eten en drank heb.
De weerberichten zeggen dat het vandaag te warmste dag van de week was: 35° en dat het morgen iets minder warm zou zijn. De blaren blijven dagelijks verzorgd worden en stellen geen noemenswaardige problemen.
PS: ik kijk uit mijn hotelraam en zie nu pas dit prachtig zicht.
Comments