Verslag donderdag 6 juni 2024

Cebreros - San Bartolomé de Pinares (20.71km)

Vandaag is het donderdag 6 juni 2024: mijn dochter's verjaardag! Proficiat, Nele! Ik wandel tevens door het hoogste dorp van de Camino Levante vandaag.

Om 7 uur vertrek ik uit het hotel en onmiddellijk gaat het al de bergen in. Ik zie het niet zitten om 1,5 km het dorp naar beneden te stappen om dan aan te sluiten op de Camino en dan terug 1,5 km te stijgen. Daarom heb gisteravond al een weg uitgestippeld om onmiddellijk de bergen in te gaan en ergens een aansluiting op de Camino te vinden.

 Na 3,5 km kan ik de Camino pijlen vinden en kan ik op de weg aansluiten.

Op de flanken van de bergen zijn zeer veel afgebrande bomen te zien: vermoedelijk een brand die hier gewoed heeft. In de verte rijdt een brandweerwagen. Preventief.

Spijtig genoeg en het is werkelijk frustrerend, misloop ik alweer kilometers .De signalisatie is hier werkelijk niet oké. Bij het teruglopen zit de Engelsman (pelgrim) langs de kant. Hij is ook mislopen en heeft via GPX de weg kunnen terugvinden. De pelgrim heet Merlijn. Samen keren weer terug en geraken we op het juiste pad .

Eenmaal terug aangesloten op de Camino gaat ieder zijn weg.

Hier is het oppassen geblazen: er liggen veel koeienvlaaien in het veld. Dit wil zeggen dat hier koeien geweest zijn. We lopen hier trouwens op één van grote vee routes van Spanje. De vliegen op de verse koeienvlaaien maken de aanwezigheid van de runderen kenbaar. Opletten dus!

Merlijn kan weer aansluiten na de zoveelste keer mislopen te zijn. We moeten door een stekelige plantenmuur stappen en dat ziet Merlijn niet meer zitten. Hij beslist rechtstreeks via de asfaltweg naar San Bartolomé de Pinares te stappen. Ik probeer me door de takken te wurmen en vervolg mijn Camino.

Daarna zoek een plekje om aan het water te zitten, te rusten en mijn middageten te nemen. Het is genieten van de natuur in al haar kleuren pracht: ik zie kikkers, visjes, Libellen enzovoort.

De wilde lavendel geurt en bloeit weelderig.

Een Roodkopklauwier ( opgezocht), een beschermd vogeltje. leuk je gespot te hebben.

Wanneer ik door de prachtige natuur heen ben, moet ik alsnog een deel via de asfaltweg naar het dorp afleggen. Mijn kousen zitten vol stekkers. Dus gaan mijn schoenen uit en probeer ik er zo veel mogelijk uit te pitsen.

Alle bestuurders of het nu fietsers, bus bestuurders, tractoren, auto's zijn, iedereen zwaait of wenst je een Buén Camino, behalve de motorrijders. Ze zouden je van de weg afrijden alsof je er niet thuis hoort. Ze voelen zich als het ware de baronnen van de straat.

Vele vergezichten maken het landschap mooi. Ik heb nog een serieuze afdaling tegoed en het dorp San Bartolomé de Pinares is bereikt. Het dorpje ligt hoog in de bergen en heeft geen enkele industrie. De kerk zijn ze aan het renoveren en alles is gesloten, behalve één bar;: de ' El Pistón' en een supermarktje. Wat een geluk. Dit is voldoende om voorraad in te slaan voor morgen en te genieten van een warme maaltijd op terras. Morgen is de zwaarste wandeling van deze Camino de Levante met een serieuze klim.

Ik meld me aan in het ' Ayunamiente', het gemeentehuis, en krijg een sleutel en een wegbeschrijving om aan mijn slaapplaats te geraken. Het is een ' Albergue Municipal' waar er een vrije gift gegeven wordt. Weer een meevaller. En het is niet ver.

In de auberge aangekomen is er al een Duitser aanwezig. Mijn Engelsman komt ook kort na mij toe en wat blijkt...Merlijn met een serieus accent bleekt ook een Duitser te zijn die Engels spreekt. Vanavond ga ik vroeg gaan slapen om morgenvroeg te kunnen starten.