Tembleque- Mora (27 km)
Het is vandaag vrijdag 31 mei 2024, en wat ik pas veel later zal vernemen, de feestdag van Castilla La Mancha. Om 4 uur loopt de wekker af. Het bekende ritueel om 's morgens vroeg te vertrekken. Om 4: 30 staat de koffie gereed met ontbijt. Zo was het althans gisteren avond afgesproken. De receptionist komt blijkbaar uit een diepe slaap en excuseert zich. Hij moet lang zoeken in de vele papieren om te kijken of alles vergoed is. Dan slentert hij al waggelend naar de keuken om mijn ontbijt gereed te maken. Het blijft maar duren; ik neem mijn gsm ter hand en zie dat deze slechts 37% heeft. Hij is dus vannacht niet opgeladen. Dit is een probleem, want dagelijks gebruik ik 75% van mijn GSM batterij. Gelukkig kreeg ik een extra powerbank mee van Annelies. Deze zou vandaag wel eens mijn redding zijn om nog foto's te kunnen nemen en via GPX de weg te kunnen ontcijferen.
Tembleque slaapt nog. Er is niemand, maar dan ook niemand te zien op straat, ook geen auto bestuurder.
Kort buiten Tembleque heb ik de keuze: Ik neem de officiële Camino. Deze is zwaarder, doch zou veel mooier zijn. Hier kom ik geen enkel dorpje tegen en is de weg nu meer dan 2u rechtdoor stappen. Dat is gemakkelijk in het donker.
Het vroeg opstaan wordt beloond met een prachtige zonsopgang.
Als de schwung er morgen in zit zoals vandaag, ben ik zeer tevreden, want morgen is vermoedelijk de langste afstand van de volledige Camino. Eenmaal de zon erdoor komt, is het al het ware dat ik me in een andere streek bevind. Ik heb behoorlijk wat klimwerk te doen vandaag. Van boven op de heuvels kan men zeer mooie panorama's bewonderen en fotograferen. Af en toe is er ook beschutting vandaag.
De boeren zijn aan het ploegen tussen de olijfbomen. Een jonge gast met oudere man die naast hem zit, komt met een jeep naast mij rijden. Hij doet zijn raam open en spreekt me aan. Hij spreekt vloeiend Engels. "Do you go to Mora?""Yes direction Santiago, Fistera until Muxia". Zijn reactie is "wow". "Everthing is ok? You have enough water with you?. Een zeer behulpzame Spanjaard.
Ik laat jullie met veel plezier meegenieten van de prachtige natuur. Het wordt in de boeken omschreven als 'het ongerepte romantische gebied van La Mancha'.
Af en toe is er ook beschutting, schaduw, naast de vergezichten die ik kan aanschouwen.
Ik wandel door de Sierra de la Rabera en geniet met volle teugen!
Op de bergtop , de Sierra del Castillo, staat een kasteel: Castillo de Peñas Negras, dat ze aan het renoveren zijn.
Na een goede klim bereik ik de top en in de verte ligt Mora.
Een heel stuk moet ik weerom via een gewestweg stappen. Ik stop aan een tankstation om mijn handen te wassen na het grondig insmeren van benen, armen, hoofd en nek met zonnecrème. In het tankstation is voldoende olie voorradig om de gewrichten soepel te maken om de berg verder op te wandelen. 😅
Op de gewestweg moet je links stappen om het verkeer te zien aankomen. De aankomende vrachtwagens wijken iets uit om wat meer plaats te maken voor deze eenzame wandelaar. Daarenboven zwaaien ze nog. Vriendelijke mensen die vrachtwagenchauffeurs. De man van een ex collega was vrachtwagenchauffeur. Hij kreeg een epileptische aanval en mocht lange tijd niet meer rijden. Een mens vergeet soms wat het is gezond te zijn en geen medische problemen te hebben.
Na een goede klim bereik ik de top en zie Mora in de verste liggen. Nee niet mmmm...Mora, dit zijn de kroketten zijn van onze noorderburen. Vooraleer de stad Mora te bereiken moet ik eerst via een industriezone. De uitlaatgassen stinken behoorlijk.
Ik had gehoopt dat de supermarkten nog open zouden zijn tot 14 uur. Ze zijn echter allemaal de volledige dag dicht wegens Fiesta.
Dan maar de geboekte hostel voor pelgrims opzoeken: Agripino. ( 28€) Het is duidelijk niet wat ik ervan verwacht had. Hier is er geen oog voor detail, afwerking of reparatie. Voor diezelfde prijs of zelfs voor minder heb ik al een betere hostels gezeten. Maar veel keus is er niet. En het is maar voor één nacht. Morgen richting Toledo.
