Laza - Xunqueira de Ambia (33,2 km)
Het is zaterdag 22 juni . Ik vertrek om 6 uur . Op dit moment liggen de Nederlander en Spaanse pelgrim nog te slapen. Ik deponeer mijn sleutel in de brievenbus. Het is een beetje fris buiten, maar wel aangenaam. In principe wordt het een mooie dag en ik heb alweer 33 km te gaan.
De bedoeling was om gisteravond in België te starten met de nacht van Vlaanderen. Nu ja, je kan niet alles hebben in het leven. Hopelijk is het een droge nacht voor de Belgische wandelaars. Ik hoor dat het de laatste dagen behoorlijk geregend heeft, maar gelukkig voorspellen ze beter weer in België. Ik stuur jullie alvast een beetje zon door. Ik las dat de fans van de Graspop het betreuren dat het regent. Waar zijn die zware jongens naartoe die vroeger zo graag in de gietende regen stonden te headbangen en in de modder stonden te ploeteren? Misschien moeten ze een keer de Camino uitproberen! Neem wat de dag aanbiedt en geniet van ieder moment, of het nu zon, regen, mist, modderig is...
Gisteravond verzorgde de Spanjaard zijn voeten die vol met blaren staan, niet om aan te zien, daarom ook geen foto: zijn voetzool was bijna één en al open blaar. Hij smeerde het verschillende malen in met ISO Betadine en kleefde er nadien Compeed op.
De hygiëne van sommige pelgrims is soms ver te zoeken wat betreft het douchen en het wassen van de kledij. Op vele straten vind je hier een strook wat geen parkeerstrook is, ook geen pechstrook, maar wel een pelgrim strook waar pelgrims mogen op stappen.
In het dorpje Albergueria is een prachtig Camino cafeetje dat vol hangt met Sint Jacobsschelpen. Als teken dat ook ik hier ben geweest, laat ik ook een schelp achter.
Je kan in de natuur een klepje verliezen op een wandeling of een regenovertrek voor je rugzak, maar een joggingbroek of een onderbroek, dat is toch bizar.
Een paar gehuchten verder is de weg vochtig en zeer glibberig. Het moet hier vannacht goed geregend hebben. Het voelt een beetje raar aan dat het thuisfront de vluchten aan het regelen is om huiswaarts te keren, niet tegenstaande ik nog helemaal niet in die mindset zit.
Ik loop langs de vele Galicische gebouwtjes die graanschuren zijn. Ze worden in de hoogte gebouwd en hebben een verluchtingssysteem. Zo droogt het graan en is het veilig voor de dieren
Bij het stoppen om een foto te nemen, loop ik aan mijn linker bovenarm een bijensteek op. Ik kan de angel er nog uit trekken.
In het bos passeer ik een knuffelboom.
Na 33,21 km gestapt te hebben, kom ik aan bij de auberge. Vanaf nu zal het geleidelijk aan drukker worden omdat meer en meer pelgrims vanuit verschillende Camino's samenkomen. Bij aankomst heb ik 1032,39 Camino kilometers gestapt.
Comments